Medicine Is No Fun.

That's not entirely true lah. The only fun part ialah bila pergi hospital pakai white coat, kau boleh sukahati masuk wad mane-mane bila-bila masa. Lepastu bila lalu dekat jaga tu dia senyum-senyum cakap 'Selamat pagi dokter'. Wah matila kembang bontot 5 menet walaupun bukan dokter.

Basically that's it.

Other than that,all i can say is studying medicine izz a seriuzz bizznezz. Tengok tak cukup tidur semua perkataan nak letak zzzz. Pagi pergi hospital,lepas kena ceramah 2-3 round dengan dokter senior,pergi clerk patient. Lunch. Lepas lunch pergi kelas. Kelas kadang-kadang sampai petang. Letih tahu tak.

Minggu ni pulak kena siapkan write up case yang macam harem. Kalau lecturer tak puas hati kena resubmit. Kalau resubmit pun still dia tak puas hati, terjun lombong. Dan inilah senario apabila cuba membuat 4 write up dalam satu malam.

-baju seluar semua memang dah main campak atas tilam. baju dalam kotak yang sampai dari dublin insyaallah sebelum raya cina tahun depan baru kemas.

And now its harder to stay awake sebab kopi atas meja kalau biar 30 minit sure semut tolong minumkan. Kalau tak sebab mengenangkan makan semut jadik bodoh,memang dah kutelan semut-semut nih.

So i found another way to keep me going. This is a bit psychotic-ish but it works. Sometimes.

I pasted all these reminders in front of my desk. Kita tengok sampai habis semester agak-agak boleh penuh tak dinding.

It wont be surprising if im not able to update as frequent as before. Even mom complained. Lepas dia baca berita blogger boleh jadik kaya dekat Berita Harian terus semangat suruh update hari-hari.

Memang tak dapek la tu.

Tweet